گرم شدن آب و هوای کره زمین و به دنبال آن تغییر اقلیم، مهم ترین معضل محیط زیستی جهان امروز به شمار می آید که پیامدهای زیادی نظیر کاهش میزان بارش، خشکسالی ها سیل و طوفانهای گرد و خاک را به همراه داشته و بررسی های جدید حاکی از افزایش ۰٫۶ درجه سانتی گرادی میانگین دمای سطح زمین در صد سال گذشته است.
بر اساس تحقیقات انجام شده در ایران نیز روند میانگین بارش از اوایل قرن بیستم به بعد در دو سوم کشور روند منفی داشته و بر این اساس می توان گفت بیش از دو دهه است که کشور با پدیده خشکسالی روبرو می باشد.
این امر موجب افت حجم ذخایر آبهای زیرزمینی شده و عمده ذخیره سازی سدها نیز از بارش های رگباری و سیل آسا شده است. مطالعات مرکز ملی اقلیم کشور نیز نشان می دهد که مهم ترین مشخصه اقلیم آینده ایران، افزایش پدیده های حدی اقلیمی مانند خشکسالی، سیل، تگرگ، طوفانهای گرد و خاک و بارشهای سیل آسا است.
بر اساس اطلاعات مرکز ملی خشکسالی و مدیریت بحران سازمان هواشناسی دمای ایران از سال ۱۳۵۰ تا ۱۳۹۸، ۲٫۱ درجه سلسیوس افزایش داشته است و در سال ١٣٩٦ هم ایران گرم ترین سال خود را در رکورد هواشناسی تجربه کرده است. همچنین از سال ۱۳۴۹ تا ۱۳۷۰ تنها یک بار دمای میانگین ایران به عدد ۱۸ درجه سلسیوس رسیده است، در حالی که دره سال اخیر دمای ایران اصلا کمتر از ۱۸ درجه نشده است. البته افزایش دمای زمین مربوط به کل زمین است و عدد آن روی خشکی هامتفاوت است